Poniedziałek

Biografia Lwa Tołstoja za mną. Pióro Wiktora Szołowskiego pierwszorzędnej klasy. Niejeden fakt warty absolutnej uwagi, wygodnego miejsca w pamięci czytelnika. Przykład:

Po rewolucji w 1905 roku, kiedy Carat, miast szukać przyczyn zbrojnego ruchu społecznego, urządzał publiczne egzekucje socjalistycznych opozycjonistów, autor Wojny i Pokoju napisał pełny sprzeciwu i oburzenia tekst, w którym kilkakrotnie użył hasła „nie przeciwstawiania się złu”. Znane? Co więcej, po 1906 roku Tołstoj, na prośbę pewnego Hindusa z Transwali, popełnił artykuł pt.: „ List do Hindusa”, w którym wyłożył podstawy swojej pokojowej filozofii, przełożonej na grunt brytyjskiego kondominium.

Od tamtej pory, w latach 1906 - 1910 na linii Transwal – Jasna Polana krążyły listy, w których dwaj wielcy wymieniali przemyślenia i opinie na temat współczesnego im świata. W tym czasie, żona (16 porodów) Zofia Andrejewna i przyjaciel Czertkow walczyli zaciekle o prawa autorskie do dzieł geniusza; wyrywali sobie z rąk testamenty, szpiegowali każdy ruch, czytali najprywatniejsze zapiski Lwa, byli zbyt mali, aby pojąć zbudowaną na moralnym fundamencie osobowość gasnącego tytana. W 1910 roku Lew Tołstoj umiera, ostatni list z Transwali jest już w drodze, ale przychodzi za późno.
Następuje podział dzieł. Jedni są bardziej, inni mniej zadowoleni, jednak nikt nie zauważa, że najważniejsza część testamentu - idea „nie przeciwstawiania się złu” - trafiła w ręce filigranowego Hindusa, który dzięki rozwinięciu jej do granic utopii, 37 lat po śmierci autora Anny Kareniny doprowadzi swój naród do niepodległości.