Wtorek

Stopień rozwinięcia cywilizacyjnego społeczeństwa poznaje się po jego podejściu do zwierząt – wyjaśnił z palcem w górze Ghandi.

Ta myśl nie jest bez znaczenia. Zachowanie mas jest efektem przesunięcia ich granicy sumienia, w skrajnym przypadku - zaniku. W XIX wieku biała posiadaczka ziemi w USA biła swoich czarnych niewolników, widziała w nich narzędzia mniej warte od konia czy wołu, nie dając im nawet prawa do poczucia upodlenia. Nie przeszkadzało jej to składać rąk w pobliskim kościele, szeptać słów modlitwy na święta, żyć w przekonaniu własnej nieskazitelności, cnoty, czekać na prawdopodobne zbawienie. Nie dręczyły jej wątpliwości, spała w swej pościeli spokojnie, nie łamała przecież praw boskich, nie krzywdziła „ludzi”. Taki świat znała od dziecka, tak się żyło przed nią, nadrzędność rasy płynęła z praw natury, nawet Chrystus na ikonach był biały.

W tym czasie zachodnia Europa poszerzała swoje kolonialne imperia, zakuwała czarnego człowieka w kajdany i zbiór praw, szerząc cywilizację etyki i teatru, kodeksów i boga. Biblią święcono podbite terytoria, łamano umowy, miano przecież do czynienia z tubylcami, ich człowieczeństwo było w stanie larwalnym, wymagało szlifu. Na takim gruncie ziarno skrupułów nie rodzi nic z swego potencjału.

Po drodze do dnia dzisiejszego były jeszcze totalitaryzmy, które rozmywały sumienie narzędziem rozkazu. Polecenie z góry na dół przenosiło odpowiedzialność w kierunku odwrotnym do grawitacji. Posłuszeństwo wynikające z polecenia zwierzchnika wewnętrznie wyjaśniało moje okrucieństwo, byłem czysty. Na czele Partii stał nieomylny wódz, odpowiedzialny za decyzje jedynie przed Historią i jej koniecznością. Za takimi szły masy nietrapione myśleniem.

Dzisiaj jest trochę lepiej. Prawo zapewnia równość rasową, wyznaniową itd. Głupota stała się w tej materii kwestią prywatnych poglądów.

Nasuwające się, dzienniczku, pytanie jest zasadnicze. Co jest naszym dzisiejszym zaślepieniem, czego nie widzimy w naszych rękach i czynach, czekając na zbawienie? 

Skromna podpowiedź: Zwierząt